Słowa płyną jak rzeka na wiosnę.
Występują z brzegów, by wrócić
w nowej wersji i kształcie.
Kiedy wychodzą z kącika ust,
stają się chwiejne niczym mosty
wiszące nad wzburzoną wodą.
Jedno drugiemu przeszkadza.
Zachowam milczenie - roślinkę
mizerną, której wystarczy
ciche tykanie zegara.
Tylko cóż warte pisanie
przy lampie, z dala od zgiełku,
według porządku starych ksiąg.
Nie dorosłam do takiego zadania.
Co ty tak dużo tego wrzucasz? Wygrywasz jakieś konkursy? Wydajesz tomiki? Bo muszę przyznać, że jestem zachwycony twoimi wierszami. Rozwinęłaś się jak cholera.
Kiedyś ta poetycka stronka tętniła życiem. Teraz brakuje ocen, recenzentów. Wklejam te swoje wiersze jak do księgi rzeczy zagubionych. W ten sposób chronię dział przed zamknięciem. Ponadto lubię puste drogi. Każdy wiersz to nowa lekcja, innych zdolności nie posiadam. Zamiast konkursów wolę koncert kosów. Tomik? tak, kiedyś... jako rodzinna pamiątka. Cieszę się, że podzieliłeś się wierszem. Jeszcze się z nim oswajam. Dziękuję za słowo.
Tak, pusto, że aż strach. A ty pisz, dziewczyno, pisz. Co roku jest jakiś konkurs na tomik poezji - odpuść sobie najwyżej te mniejsze, bo ciężko będzie Ci przebić się przez jednostrzałowce, szczególnie, że to wszystko dzisiaj jest tendencyjne, poddane konkretnej agendzie, a nie sztuce. Jak skompilujesz tomik, to będzie większa szansa - twoje wiersze mają równy, wysoki poziom, a do tego są przesiąknięte jednym charakterem, stylem - aż się prosi do zbioru. W każdym razie będę wpadał czasem i sączył sobie twoją poezję.
Mogę tylko jedną zmiankę zasugerować?
Słowa rosną na słowa płyną? co o tym sądzisz?
(19-07-2022, 10:26)viosenna napisał(a): [ -> ]Mogę tylko jedną zmiankę zasugerować?
Słowa rosną na słowa płyną? co o tym sądzisz?
Oczywiście, że tak - gdzie ja miałam oczy! Dzięki.