Via Appia - Forum

Chciałabym dać ci cukierek,
którym nigdy nie mogłam być.
Embrionalnie dać ci się rozpadać
w przestrzeni z linii papilarnych.
Unosić cię nad wieczorną mgłą
i szklistość w kąciku oka zrobić bardziej
bezpieczną

Podręcznie być.

Chodźmy dzieciaku, już świta.

Dzień dobry!
Fantastycznie móc Cię znów czytać!

Mam problem z dwoma pierwszymi wersami, bo chyba nie do końca je rozumiem. Poza tym małym zgrzytem z każdym kolejnym wersem robi się coraz smaczniej! A końcówka - pycha! Nie wiem, czy "unieść" nie brzmi lepiej niż "unosić" - dla mnie to bardziej dobitne i podkreślające moc wypowiedzi.
Dawno nie czytałam poezji i fajnie jest wrócić do tego przy okazji Twojego wiersza.

Pozdrawiam Was cieplutko i mam nadzieję, że zobaczymy się jeszcze w tym roku!

Dziękuję bardzo za komentarz