Via Appia - Forum

Na księgarskiej półce znajduję inny świat.
Spod znaków graficznych płynie ciepło,
które pozostawili niewidzialni. Rozumiem,
skąd się bierze przyprawianie gęby;
laurowy wieniec zawsze budzi pożądanie.

Jesteś obok. Zapięty pod samą szyję,
poszukujesz prostej narracji. Żółta gwiazda
i święta księga pokazują realny sens życia.
Pełno tu ciemnych godzin, przyspieszeń
oddechów - wilgotnieją oczy.

Zawieszona między biegunami,
inaczej patrzę na arcydzieło. Otaczam
ramieniem. Wtedy słowo otwiera drzwi,
a koty łaszą się od progu. Nie lubią

pustych pokojów.

Piękny wiersz, o słowie, książce, o tym po co i dlaczego. Bardzo mnie ujął.

---

Podoba mi się bardzo bo.....


Otulona biblioteką grzeję dłonie w sylabach, słowach, rozdziałach.
Ognik świecy odbija się w uśmiechu i cieszę się bo może znajdę coś na tej półce dla siebie...
Jakąś zagmatwaną historię życia lub parę słów filozofa, które mnie zadziwią i zmuszą do myślenia.
a skrobiąca półkę w rogu mysz jeszcze mnie podkręci i być może zdecyduję się na jakąś małą kąpiel
w mojej prywatnej medytacji...
A wtedy drżyjcie moi bliscy... na pewno nie wyjdę stamtąd taka jak weszłam..

Pozdrawiam i dziękuję za emocje

vio.

Dziękuję Viosenna - napisałaś piękny kawałek poetyckiej prozy.