Via Appia - Forum

Więcej
więcej
więcej

Aż samotność będzie złudzeniem,
rozmarynem na obrazie w galerii wspomnień
śmierdzącą gałązką nieznanego drzewa

aż ja sama zginę

przepadnę

stanę się Wszystkim
i Niczym

Już
już nie mogę
już zdycham
Larwy dwucukrów przeciskają się przez żyły
nie mogę oddychać
nie
och, nie
proszę, nie

niech trwa ten stan

wnętrzności wydarte jak pawie pióra

Są ptaki, które nie latają.

hm, z dwóch wierszy, które zamieściłaś ten podoba mi się bardziej, zwłaszcza moment :

Cytat:niech trwa ten stan

wnętrzności wydarte jak pawie pióra

Są ptaki, które nie latają.

jest w nim coś, do czego mnie przyciąga

stronę techniczna pozostawię tym, którzy się na niej znają

Nie wiem, co sadzić o tym, co piszesz. Niby to jakieś turpistyczne i brutalne nawet, ale te medyczne zwroty powodują, że nie rozumiem dokładnie czy mam się zastanawiać, bać czy zamyślić nad sensem życia. W zasadzie to ja tego nie czuje. Przepraszam :-)
Namaste, Tygerski

Pierwszy raz [chyba], jak na razie, zgadzam się z tygerskim. Do mnie nie trafia,

"nie
och, nie
proszę, nie"

a to mnie rozśmieszyło, a chyba nie taki był cel


Zastanawiało mnie też to :
"Larwy dwucukrów przeciskają się przez żyły"
żyły = krew.
A w krwi znajdują się cukry proste. [ o ile to nie jest tylko i wyłącznie glukoza ]