05-07-2010, 17:29
Nie da się bez sprężyn wiary
Ponakrecać znów zegary,
Gdy ta sama łza wciaż w oku.
Myślę, że się też z marzenia
Nie da już wycisnąć tchnienia,
By dotrzymać czasom kroku.
Nie da się też skruszyć głazów
Jesli nie chce się od razu
Zrobić to, co jest konieczne.
Myślę, że się też nie uda
Żyć w ułudzie oraz cudach
Wciaż negując to, co wieczne.
Nie da się opóźnić krachu
Żyjąc ciągle w ciągłym strachu
Nie próbując tego zmienić.
Myślę, że się w pewnym wieku
Nie da żyć już na bezdechu,
Aby życie swe docenić.
Może z nowym dziś spojrzeniem
Przyjdzie nowe pokrzepienie,
By potomnym je zachować.
Myślę, że się też odnajdzie
Chwila, w której jak najbardziej
Przyjdzie wszystko nam żałować.
Ponakrecać znów zegary,
Gdy ta sama łza wciaż w oku.
Myślę, że się też z marzenia
Nie da już wycisnąć tchnienia,
By dotrzymać czasom kroku.
Nie da się też skruszyć głazów
Jesli nie chce się od razu
Zrobić to, co jest konieczne.
Myślę, że się też nie uda
Żyć w ułudzie oraz cudach
Wciaż negując to, co wieczne.
Nie da się opóźnić krachu
Żyjąc ciągle w ciągłym strachu
Nie próbując tego zmienić.
Myślę, że się w pewnym wieku
Nie da żyć już na bezdechu,
Aby życie swe docenić.
Może z nowym dziś spojrzeniem
Przyjdzie nowe pokrzepienie,
By potomnym je zachować.
Myślę, że się też odnajdzie
Chwila, w której jak najbardziej
Przyjdzie wszystko nam żałować.