Via Appia - Forum

Można wyjść z ciemności,
podwiesić się pod słońcem.
A będzie wschodzić z pamięci.

Zostanie wypukłość słów,
głębsza bliskość z czucia palców.
Nie wiedziałeś, że istnieje piękno
niepierwszej wiosny, poświęcenie
przekwitającej w sadzie siostry.

To wszystko, co nie mogłoby zaistnieć bez oczu..
Jeszcze pod startującą z dmuchawca parasolką.

Piękny. Czytam bez ostatniego wersu.

Dzięki nawet pomyślałem o zamianie kolejności 2-ch ostatnich wersów.

Ale to o filmie Dotyk miłości.

Ta postać po chwilowym odzyskaniu wzroku znowu będzie ociemniała.

Ba, mam całą noc na rozbudowę zakończenia.

Dzięki niezawodna.

Bardzo dobry liryk.