Via Appia - Forum

To będzie ostatnie przejście pod siatką.
Cmentarną. Z zakwasami przylepek
i już nieco wiekowego, podłamanego opłatka.
Nie rozbiegają ich za młodymi,
uśmiechem, ironią zadowolenia.

Czasem telefon działa jak port.
Wlewają się słowa i osłonowy płacz.
Nie na odrobek. Intymny,
podwójne wiązania egzotyków.

Nie można się od tego odciąć,
może i nawet zabezpieczyć bliskich
konkurencyjną modlitwą.
Dopóki wiatru z podstawianych za oknem liści
nie wyimpasują kładące każdy cień żywotniki.

Faktycznie to będzie ostatnie przejście. Udany grain.

Świetny tytuł, autoironiczny, zbudowany na skojarzeniach informatyczno-medycznych... Okno systemu operacyjnego i dzadek logujący się w oknie...
Nostalgiczny wiersz w jesiennych barwach życia, a jednak nawet w tych okolicznościach przyrody nie należy zapominać o modlitwie za bliskich...

Dzięki. Grywam w brydża przez internet. Lubię oglądać męską siatkówkę.
Jeden z graczy miał login oknolog i pomyślałem może nie jak Dziadek z Wielkiego Małego Człowieka.
że to jest bardzo dobra pogoda żeby nie tyle umrzeć, ale coś napisać w związku i bez związku jeszcze nieskonsumowanego.

Danke na leżankę.