Via Appia - Forum

Cała usiana resztkami modlitw,
wcześniej rosły, lecz deszcze
zgasiły ognie. Ofiarne.

Ostatni baranek utknął w błocie,
w którym zasiano czas. Wydał
nową drogę, ale nie było nikogo
do krzyżowania.

Las skazano na papier, skrybowie
skrzętnie zbilansowali porażki
i echa wcześniejszych porażek.

Ostatni sprawiedliwy odszedł,
nie doczekawszy anioła.
Zresztą miasta dawno spłonęły,
chociaż bezgrzeszne.

Jednak zabrakło słowa
w słowotoku.
Znów nastała cisza – na początku.

Końcówkę czytam po swojemu.

Jakbyśmy mieli czekać na nowego Mesjasza albo nową religie, system wartości.

Oczywiście bez nadzieji na takowe.

Nie z nami takie numery, wobec powyższego, brakuku nawet nie na ukrzyżowanie, choćby na świadome podwieszenie się, z konsekwencjami.

"Las skazano na papier" - to jest fraza, za którą dałabym się posiekać. Na plasterki.
Czy bliskie powtórzenie porażek to celowy zabieg?