Nie odsłaniaj prawdy,
niech jeszcze śpi
z palcem na ustach.
Słowa prowadzą do zniekształceń.
Trzeba zawiązać węzeł kotwiczny,
więc nie proponuj burzy mózgu
- wystarczą płonące znicze.
Na razie przesuwam świat,
rozpuszczony w żalu
Prawda zbyt straszna, by wyrazić ją werbalnie. A jej wypowiedzenie przyniesie burzę.
Doceniam na 5*
(16-01-2019, 11:45)Gunnar napisał(a): [ -> ]Prawda zbyt straszna, by wyrazić ją werbalnie. A jej wypowiedzenie przyniesie burzę.
Doceniam na 5*
Dziękuję - więcej nie potrafię powiedzieć.
A ja swoją prawdę, jednak wyraziłem.
Burza już nadeszła.
Wiem, że moja nienawiść do nienawiści zmieni niewiele.
Ukarzemy czubka, zamieciemy pod dywan śmieci, którymi wypełniono mu kieszenie.
A mnie będzie trafiał szlag.
Dobrze, że mam tak zdrowe serce.
A przecież... nie zostawiajmy prawdy na potem!
https://www.via-appia.pl/forum/Thread-%C...#pid158072
Julia, jesteś jedną z niewielu osób, która potrzebuje uwagi ze względu na fakt, że to może się opłacić.
Nie wiem, czy mojej uwagi, bo jestem ostatnio bardzo rozproszony, ale moja jest znacząca.
Niewątpliwie jesteś poetką w duszy i rozmachu.
To co powiem, jest trywialne.
Talent potrzebuje pracy. Potrzebuje zdobywania warsztatu, nawet tego nielubianego.
To trening jak u sportowca.
Nasze dłonie są najbardziej uniwersalnym narzędziem.
Nasze myśli, jak przedłużyć dłonie, to nadrzędne narzędzie poety.
Żeby zdobyć szerszy ogląd, molestowałem wszelkie formy poetyckie.
Nie tylko czytając, ale i tworząc w nich.
To głównie praca, choć często daje zadowolenie.
Dziękuję, Julio. Za ten wiersz. Za inne. Nie potrafię ładnie mówić, nie pcham się do komentowania. Od tego są inni. Ja mogę tylko czytać i czuć. Wierzyć poetom i ich poezji.
(19-01-2019, 14:53)Toya napisał(a): [ -> ]Dziękuję, Julio. Za ten wiersz. Za inne. Nie potrafię ładnie mówić, nie pcham się do komentowania. Od tego są inni. Ja mogę tylko czytać i czuć. Wierzyć poetom i ich poezji.
Toya - dziękuję i tak ciepło zrobiło mi się w środku
(18-01-2019, 17:03)Alchemik napisał(a): [ -> ]Julia, jesteś jedną z niewielu osób, która potrzebuje uwagi ze względu na fakt, że to może się opłacić.
Nie wiem, czy mojej uwagi, bo jestem ostatnio bardzo rozproszony, ale moja jest znacząca.
Niewątpliwie jesteś poetką w duszy i rozmachu.
To co powiem, jest trywialne.
Talent potrzebuje pracy. Potrzebuje zdobywania warsztatu, nawet tego nielubianego.
To trening jak u sportowca.
Nasze dłonie są najbardziej uniwersalnym narzędziem.
Nasze myśli, jak przedłużyć dłonie, to nadrzędne narzędzie poety.
Żeby zdobyć szerszy ogląd, molestowałem wszelkie formy poetyckie.
Nie tylko czytając, ale i tworząc w nich.
To głównie praca, choć często daje zadowolenie.
Alchemik,
Staram się pilnie odrabiać lekcje. Czytam , porównuję, pracuję nad słowem, ale to wszystko mało. Po latach może zostanę tylko dobrym rzemieślnikiem, a wiersz będzie bez duszy? Nie wiem, co powiedzieć. Czasami trudno połączyć emocje z rozumem - wtedy wpadam w otchłań
Julio, czuję Twoje słowa, emocje. Nie wiem co napisać...
W przedostatnim wersie odczytalam "przesuwam świt"... Tak mi się liryczne zrobiło i smutno. Ale to nie wina Autorki.
Piękno budzi w nas smutek, gdyż tak szybko mija...
Ale ten wiersz pozostanie na zawsze.
Serdeczne GRATULACJE dla autorki najlepszego wiersza opublikowanego w styczniu 2019 (jeden z moich faworytów
)
Dzisiaj jestem cała w chmurach z wielkiej radości - dziękuję
I to jest poezja, ta trzymająca za gardło. I bardzo dobrze.