w twojej twarzy już nie jak zawsze od frontu
kiedy jarzyłaś się tylko lampką nocną
gaszona bezdotykowo zasunięta foliowymi storami
po dzień dobry cześć naszą nieutraconą za rogiem
ławka na innym skwerze bez odwijania welonów
dogrzewamy się w przedpołudniowym wysypie słońca
poplon zupełny żeby ulżyć ziemi
na wyspach szczęśliwych
Fajnie, krótko, a ile w tym treści.
Bardzo ciepły, pozytywny przekaz, takie impresjonistyczne cieszenie się chwilą sprawia, że podczas lektury nawet śnieg na dworze topnieje. Ileż można czytać depresyjne teksty? Dobrze, że trafiłem na ten wiersz. Chyba częściej będę używał tego "omijaka".
Co to jest "poplon"? Zabrakło spacji czy to jakiś neologizm?
Poplon, to zasiana już po zbiorach zielonka dla bydła.
Albo do poprawienia struktury gleby po przeoraniu, przekopaniu na warzywniku.
Dzięki, nie znałem tego słowa. Przez chwilę myślałem, że miało być "po plon zupełny". Dlatego wolałem spytać. Człowiek uczy się całe życie.
Jeszcz raz dzięki za dokładne wytłumaczenie.