Via Appia - Forum

*
suną po ścianach
cienie starej poezji
dom pełen mroku
 
 
*
płatki śnieżynek 
wirują w powietrzu
zima parska śmiechem
 
*
drzewo bez liści    
milczy naprzeciw
chłodno tu i półmrocznie
 
 
*
zmrok zimowy
ulicą starych domów
kroczy nieuchronnie
 
 
*
traw łagodne dotknięcia
płacą wędrowcom
za niespokojność

Zastanawia mnie inwersja w ostatnim.
A tak poza tym... bardzo klimatycznie i obrazowo.

Nie znam się na haiku Dla mnie to sushi
Podoba mi się ostatnie być możne dlatego, że uważam, że właśnie w krótkich formach inwersje robią robotę .

Dla mnie czwórka.
Zdecydowanie najbardziej spójna tekstowo.
Wszystkie wersy łączą się w subtelną całość.

Uwielbiam haiku. W Twoim jest wiele lirycznego wyczucia, smaku i zmysłowości.
Odwiedzałam je kilkakrotnie wcześniej. Lubię porozsmakowywać się, zanim się wypowiem i ocenię.
Podoba mi się (choć na początku miałam zastrzeżenia), że nie trzymasz się klasycznych zasad. Ten utwór jest po prostu Twój, szyty na miarę, nie jakiś uniwersalny produkt "sieciówkowy"

Namalowałaś krótkimi maźnięciami lirycznego pędzla historię, która utkwiła mi w głowie. Będę ją jeszcze długo czuła na języku i oglądała pod powiekami.
Za to serdecznie Ci dziękuję.

Zostawiam 4/5.

Wiem, że możesz więcej (widziałam...).