Via Appia - Forum

Głowa do góry moja usilnie
zapominana, to tylko przyziemne
opętanie.

Do przełknięcia z nocną kawą. 
Pitą bez światła,
chociaż można przytrzasnąć sobie palce.

Na przykład w szafce pełnej kubków
z najmniej śmiesznymi
nieprawdami.

Zresztą, jedyne co musisz wiedzieć
– zbieram truskawki, środek lutego.
A jednak słodycz uparcie spływa
po spuchniętych dłoniach.

Ale cicho– diabeł nie śpi.
Od kiedy nie śpiewasz mi kołysanek.

Cudowny liryk.

Samotność zaklęta w słowach.

Zresztą, jedyne co musisz wiedzieć
– zbieram truskawki, środek lutego.
A jednak słodycz uparcie spływa
po spuchniętych dłoniach.

Jak z baśni braci Grimm o darach karzełków.
Smutne i okrutne.

Bardzo plastyczna liryka, świetna konstrukcja i melodia.

Pointa...

...