16-05-2010, 16:29
Imię moje poeta
Słowa dobieram.
W całość składam.
Daję się ponieść rzece.
Rzece zwanej Poezja.
Płynę i odnajduję.
Odnajduję natchnienie.
Natchnienie nowej opowieści.
Opowieści życia.
Pisanie kończę.
Pióro odkładam.
Podpisuję się z imienia.
A imię moje Poeta.
Słowa dobieram.
W całość składam.
Daję się ponieść rzece.
Rzece zwanej Poezja.
Płynę i odnajduję.
Odnajduję natchnienie.
Natchnienie nowej opowieści.
Opowieści życia.
Pisanie kończę.
Pióro odkładam.
Podpisuję się z imienia.
A imię moje Poeta.
) przeniosłeś się na bardziej uniwersalny teren - to się chwali. Wiersz sam w sobie - nic specjalnego imho, ale to nie ma znaczenia. Szlifujesz sobie styl i to widać, pracuj dalej! 
Przez element rzeki wyobraziłam sobie poetę jako wiecznego żeglarza. Poczułam bryzę wokół jego postaci, zobaczyłam jasne włosy rozrzucane przez charakterystyczny wiatr. Jedyne, co bym tutaj zmieniła, to układ. Wyrzuciłabym interpunkcję i zastosowała kilka przerzutni.