Via Appia - Forum

---

W domu dzieciństwa był jeden klucz
do drzwi, 
zamykanych na noc.

Grzebię w prawdzie tamtych czasów,
mojej - bo prawda nie jest oczywista.
Wszystko jest na pół, pół prawdy,

Pół Polski...

Mogłaby być cała, 
gdyby druga połowa zamilkła,
zawsze druga połowa jest sprawcą zamieszania.
Gdyby wziąć ich pod klucz
aż wyblakną,
jak znajomi z dzieciństwa.

Wyblakli.
stali się nudni,
a śmieciowe emerytury nie dodają kolorów.

W moich wierszach nie potrzeba klucza, tak być musi.
Obrzydły trzy zamki w drzwiach, nadmiar kodów do wszystkiego.
Możesz chodzić po śladach,
klucz gubi kosmos w interpretacji.
Klasycy wybierają zawsze jakieś okno, albo drugie dno.
Chcą umknąć oczywistości.
Stoję jak posąg - gapa.
Czasem rozpuszczam się w słońcu.

...ale jest gdzieś świat bez kluczy, w wierszach, w myślach, ale jest.

...powiedz, że jest, napisz.

Lysso, Twoje wiersze zawsze sprawiają, że czuję się jak mała dziewczynka. Oczywiście w dobrym znaczeniu tego stwierdzenia. Mogłabym czytać je bez końca i pozostawiać tylko gwiazdki na znak, że byłam.
Nawet kiedy czuję, że coś można by w nich poprawić, boję się o tym wspomnieć. Mam wrażenie, że byłoby to jak przesuwanie przedmiotów ze szkła tak cieniutkiego, że w każdej chwili może się rozpaść.
Pozdrawiam cieplutko

(14-05-2017, 19:22)Lexis napisał(a): [ -> ]Lysso, Twoje wiersze zawsze sprawiają, że czuję się jak mała dziewczynka. Oczywiście w dobrym znaczeniu tego stwierdzenia. Mogłabym czytać je bez końca i pozostawiać tylko gwiazdki na znak, że byłam.
Nawet kiedy czuję, że coś można by w nich poprawić, boję się o tym wspomnieć. Mam wrażenie, że byłoby to jak przesuwanie przedmiotów ze szkła tak cieniutkiego, że w każdej chwili może się rozpaść.
Pozdrawiam cieplutko

Dziękuję za Twoje słowa. To miłe, mieć takiego czytelnika.

---

(14-05-2017, 12:06)szczepantrzeszcz napisał(a): [ -> ]...ale jest gdzieś świat bez kluczy, w wierszach, w myślach, ale jest.

...powiedz, że jest, napisz.

Świat naszych myśli.... pięknie powiedziałeś. Dziękuję za komentarz.

Jajajaj, ostatni mój komentarz, bo nie będę się pod każdym wierszem powtarzał: level master degree of poetry/ unikatowe.
Pozdrawiam