Via Appia - Forum

Ta koncepcja opanowała moje myśli już dawno.

Rubinowy płyn bulgotał uspokajająco w alembiku. Nie, nie próbuję zmieniać ołowiu w złoto.
Mam ważniejsze zadanie. Przygotowuję trucizny dla naszego Jaśnie Oświeconego Władcy.
Ma wielu wrogów, zwłaszcza w rodzinie. Jad, który w pierwszej fazie działania daje pozory
lepszego zdrowia, ożywia ciało i umysł. Do doświadczeń używam skazańców z lochów.
I wreszcie wynik moich długoletnich prac. Na dnie retorty krystalizuje się rdzawa grudka.
Oto mam, dokonało się.

Dziennik badawczy

Obiekty nie umierają po wyznaczonym czasie. Wręcz przeciwnie.
Łamani kołem i powieszeni, cieszą się dobrym zdrowiem.
Zrobiłem doświadczenie na sobie. Biada!
Stworzyłem kamień filozoficzny, panaceum.


J.E.S.

No proszę, kto tu dotarł! Bardzo się cieszę
Ale Jurek... prozą się przedstawiasz?

Sowo, moja ukochana (Mirek mnie zaraz zaszlachtuje swoim kieleckim kozikiem), przedstawiam się jako alchemik.

I wyobraź sobie, że ostatnio zwróciłem uwagę również na prozę.
Na razie poetycką.

Jurek.

Bardzo dowcipne. Gratuluję!

No właśnie interesująca interpretacja tematu kamienia filozoficznego. No i całkiem przyjemne Maleństwo. No cóż chętnie ujrzałbym Cię w jakiejś dłuższej "produkcji".