Via Appia - Forum

Dwa obrazki z głowy starego weterana,
spisałam by nie zostały tajemnicą.

Pierwszy - który go przeraził, pokazał mu
wnuk w internecie.
Szarańcza ludzka napiera na granice,
pokazali krzywe miecze, którymi
niewiernym łeb się ucina,
wrzeszcząc szamańskie wersety.
Wścieklejsi są niż szerszenie,
mówił oszołomiony.

Drugi - który skutkował samo-niszczeniem
oglądał w telewizji.
Kukły bez sumienia debatujące
dla samego debatowania,
używają wszystkich słów
by nie powiedzieć prawdy o tym
co się dzieje.

Przez pejzaż niezrozumiałej dziczy
szedł sam a za nim skradał się
dżihad i ekonomia.

Zdrętwiało Najświętsze Serce Jezusowe
gdy obcy zgasili w żłobku
nocne światełko.

Stary żołnierz nigdy nie zgodzi się płacić dżizję,
podatku niewiernych.
Nadmiaru złych emocji nie wytrzymało serce.
W milczeniu sztywniał obok włączonego
telewizora i pustych talerzy.
Nie będzie wojskowych honorów.

Bardzo mi przykro - powie poeta.

Że obcy, to prawda, ale dlaczego źli? Owszem, boimy się przybyszów, nie chcemy ich w Europie, ale to wcale nie znaczy, że są źli. Tak czy inaczej problem Kowalskiego przedstawiłaś sugestywnie, jednak zbyt dosłownie i jak dla mnie, zbyt mało poezji w Twojej poezji.

Cytat:Drugi - to debatujący dla samego
debatowania, używający wszystkich słów
by nie powiedzieć prawdy o tym
co się dzieje.

Pierwszy - który go przeraził, a drugi, który... co. Lepiej by było jakoś tak:

Drugi - który (i tutaj pole do popsu dla poety)
debatujący
dla samego debatowania
używają wszystkich słów
by nie powiedzieć prawdy o tym
co się dzieje.

Cytat:Przez obrazy tej dziczy Kowalski szedł sam
a za nim skradał się dżihad
i ekonomia.

Wyrzuciłbym "Przez obrazy tej dziczy" albo zastąpił jakimś metaforycznym określeniem w osobnym wierszu.

Cytat:Zdrętwiało Najświętsze Serce Jezusowe
gdy obca kultura zgasiła w żłobku
nocne światełko.

"Obca kultura" i miałem wrażenie, że czytam artykuł a nie wiersz. Znowu jakaś przenośnia by się przydała.

Cytat:bardzo mi przykro Kowalski - powie poeta.

"panie Kowalski" będzie lepiej.

Trochę zmieniłam, będę jeszcze do niego wracać. To poezja faktów.

Przybyło poezji w Twojej poezji