A gdyby tak zatrzymać tę chwilę,
Zamrozić wskazówki tuż przed dwunastą.
Ale słońce miałoby głupią minę,
Że dziś odbyło swoją podróż ostatnią.
O, na pewno nie tęskniłabym za miłością,
Bo i po co myśleć o brzydocie.
Tańczyłabym z ciszą, grała w karty z samotnością...
Yhm, miło śnić o takim żywocie.
Ojej. Zaskakujesz mnie. Autentycznie perełka.
No szusi wszystko wydusił. "Piękne"! Zgadzam się.
Tematyka i klimat u Ciebie bez zmian. A od strony realizacji pomysłu i samego pomysłu na flesz, to najlepszy z Twoich wierszy, które czytałem.
Przez krótką chwilę miałem w swoim życiu kontakt z tą "brzydotą" - była piękna, gdyż była... piekna ale wstrętna, bo krótka i nieodwzajemniona. Ludzką myśl kształtują doświadczenia. Skrzywdzeni pamiętają krzywdę. W życiu każdego człowieka trafia sie piękna chwila mimo, że ogólnie jest pojebane i... stąd właśnie wzięła się poezja czyli pisanie do rymu o tym co na wkurwia.
Pozdrawiam serdecznie
Eee, nie za bardzo wiem, jak zareagować i co odpisać, bo zupełnie się nie spodziewałam, że utwór może się spodobać i to aż tak.
Fakt, przyznaję się, że jestem dumna z siebie, ale tylko dlatego, ponieważ pierwszy raz zmierzyłam się z rymami ABAB, co wydawało mi się absolutnie dla mnie nie do przejścia. Widocznie czytanie wierszy Goethe'go przez wrzesień dało takie wyniki.
Bardzo mi miło.
Dzięki.