Dolina łez.
Zgniłe szczątki zabitych istot.
Zwierzęta.
Ludzie.
Bez różnicy dla Aniołów Śmierci.
Istotne jest ciało.
Dusza ponosi krzywdy
za krwawy debiut księcia.
Piekło.
Wpatrujemy się w bramy nieba.
Pierwsze, co mnie tu drażni, to te kropki na końcu zdań. W przypadku powyższego wiersza brak interpunkcji działałby naprawdę na korzyść.
Tematyka daje duże pole do popisu. Mnie osobiście pasuje na wstęp do opowiadania fantasy.
Całość jednak bym przeredagowała. Taka ilość ogólników kiepsko działa na wyobraźnię. Szczególnie skupiłabym się na czterech pierwszych wersach.
Pozdrawiam
Sprawdziłem. Rzecz dotyczy historycznego wydarzenia z 1692 roku. Z Lexis zgadzam się w sprawie interpunkcji.Bez tych kropek byłoby lepiej. Wiersz jest mocny, forma minimalistyczna, ale rzeczywiście przydałoby dookreślenie problematyki. Wolę bogatsze słownie formy, ale to akurat kwestia gustu. Jest zupełnie nieźle oddany klimat masakry, a za tematykę historyczną plus od historyka.
To samo wrażenie, zbyt minimalistycznie.
A za aniołów śmierci dostałam po łapkach od BEL, tu przytaczam cytat:
Cytat:jak i sam "anioł śmierci" to zestawienie oraz osoba są tak oklepane i wyeksploatowane przez niegdysiejsze gimbazjalistki, zakochane wtedy w miłości itself, że bue. Mnie mierzi sam widok tych słów w zestawieniu, ale może to moje skrzywienie