Via Appia - Forum

Na ziemską modę – jestem na luzie:
Chodzę tu w dżinsach i białej bluzie,
Lecz w przeciwieństwie do malowideł
Nie mam u ramion pierzastych skrzydeł.

Zawsze się śmieję – nawet, gdy płaczesz:
Szczęście jest w raju - cicho tłumaczę
Jestem przy Tobie w nocy, czy z rana
– Nigdy naprawdę nie jesteś sama.

Kim jestem – cicho zdumiona pytasz -
Siedzę przy łóżku, kiedy zasypiasz
A w zębach trzymam dla Ciebie różę
– Bo jestem twoim aniołem stróżem.


Data: 2000

Wojtku, a nawet mi się spodobało, wiesz ?

Chochlik:
Kim jesteś? – cicho zdumiona pytasz
lub

Kim jestem - cicho zdumiona pytasz (wtedy już bez pytajnika) ale lepszy pierwszy wariant, poprawniejszy

Cieszę się, że z tego romantycznego wiersza nie wyszedł wiersz neoromantyczny, naszpikowany "werteryzmami" .

Anioł Stróż w dżinsach - dla mnie brzmi świetnie .

Dzięki. Teraz już tak nie piszę.
"Nawet drzewa twardnieją by przeżyć,
co tu mówić o ludziach, frajerzy!"
(KACZMARSKI)

Owszem napisałem jeszcze parę kawałków o aniołach - lecz już w nieco innym tonie... jak "Ave".

Stare, ale jare. Niezły ten anioł w dżinsach

"Jestem przy Tobie w nocy, czy z rana
– Nigdy naprawdę nie jesteś sama." - ten fragment wywołał uśmiech na mojej facjacie - dobrze określa bieżący wycinek mojego marnego żywota

Tego anioła wymyśliła tak sobie moja znajoma Paulina.
Ja tylko przerobiłem jej wyobrażenia na wiersz.
Ja tak sobie aniołów nie wyobrażam. Są bardziej eteryczne, wyniosłe. Zdecydowanie nie tak "ludzkie".
Jednak to wiersz nie tyle o aniele, co o miłości człowieka do człowieka - która może być anielska: czysta i bezinteresowna