Via Appia - Forum

Nie mogę zatrzymać
Obrazów w mojej głowie

Lawina myśli
Wzruszona niewinnym kamykiem
zmiata wszystko przed sobą

jak
error 404
Nie znaleziono porównania


_________________________
Moim zdaniem jest to jeden z gorszych wierszy mojego autorstwa, a jednak jako jedyny został opublikowany w ramach konkursu poetyckiego (dla zainteresowanych: VII Ogólnopolski Przegląd Twórczości Poetyckiej im. Jacka Kaczmarskiego "Rytmy Nieskończoności").

Może jest w nim coś, czego ja nie dostrzegam?

Proszę o opinie.

Oj, jest w nim to coś. I to dużo.
Zastanawia mnie, czym są spowodowane te obrazy i co przedstawiają. Wiążąc je z "lawiną myśli", domyślam się, że przedstawiają przebieg myślenia, co tylko potęguje dynamikę powstawania "lawiny".
Genialne jest zmiatanie myślami "wszystkiego przed sobą". Kojarzy mi się z zarzucaniem przyszłości myślami; nieświadome przeżywanie życia (z głową w myślach, nie zwracając uwagi na rzeczywistość); nadmierną kontemplacją sensu swojego życia, co doprowadza do "bez sensu" i niszczy jakąkolwiek przyszłość.
Czym jest "niewinny kamyk"? Niewątpliwie drobnostką prowokującą do myślenia. Mnie czasem "trafią" byle porozrzucane po całej szatni buty, a zmieszane z różowymi klapkami martensy, glany i puszyste kapcie. Serio, zastanowiła mnie wtedy post-apokaliptyczna wizja świata i obuwie w jakich by chodzono, a do tego jak niedbalstwem podświadomie doprowadza się innych do szału (ludzie z półkami na dole mieli utrudniony dostęp - musieli przesypywać cudze buciory, by dostać się do ciapów). Niby głupota, ale myślenie prowokuje. Taki kamyk.
Error 404 - piękne, czytelne i nowoczesne porównanie. Patrząc przez pryzmat "rytmy nieskończoności" (jako sam koncept rytmów nieskończoności) właśnie to dla mnie buduje nieskończoność. "Nie znaleziono" znaczy, że elektroniczny mózg w ułamku sekundy przebiegł miliony, małe nieskończoności wręcz informacji, zapisów, wszystkiego, żeby tylko znaleźć. Chociaż się nie powiodło.
A na koniec - dobre pytanie. Czemu? Odpowiedź zależna tylko od czytelnika. Bo nie chcę, bo mam skłonności masochistyczne, bo cogito ergo sum, bo... Mnóstwo możliwości. Dla mnie najlepszą odpowiedzią jest: ponieważ lubię myśleć, mimo że często próbuję przestać - nadmiernie kontemplować lub po prostu myśleć, zamiast żyć.
Prosty i genialny. Podoba mi się.

Jestem wielką przeciwniczką dopisywania odezw pod/nad wierszami do czytelników.
Nie wiem, czy oczekujesz ode mnie, że będę się czegoś doszukiwać w tym wierszu, czy czego ode mnie oczekujesz.
Gratuluję wyróżnienia Twojego wiersza, ale po co to, mój drogi?
Zaburzyłeś mój odbiór.


Co do wiersza - przerzutnie niezbyt ładne, wielkie litery bez sensu, wywaliłabym "jak".
Poza tym - bronisz się puentą i konceptem.

do słów poprzedniczki dodam to, że "Lawina myśli " to grzech poetycki. Tak sztampowa dopełniaczówka, choć może jeszcze nie z serii jakie czasem śledzę pod "tytułem": "najgłupsze- przepoetyzowane dopełniaczówki" (nie ma czegoś takiego, ale na kilku forach nieraz są właśnie takie wymiany między poetami, dla - jakby to dziś powiedziano- ... 'dla beki")

wiersz zaciekawia dopiero w ostatnich dwóch wersach, co jednak nie sprawia, że ocenią wysoko.

Poza tym dopisek pod tekstem to zakamuflowana manipulacja, która sprawia wrażenie, że autor mówi/myśli/pisze:. patrzcie- dali nagrodę, a ja skromnie przyznaję, ze to słabe, gniot, a ja nie wiem co w tym widzieli". Może to krzywdzące, ale mnie to brzmi fałszywie.

Jeśli mnie w tym uogólnionym wrażeniu poniosło, to przepraszam. Nie wykluczam naturalnego i szczerego zaskoczenia z Twojej strony i opinii o własnym utworze. Konkursy? są niejednokrotnie na tak niskich poziomach, że wręcz krzywdząco promują czasem i grafomanię rzeczywistą. Ale to temat już tak zużyty i na inną dyskusję, ze to urwę.

2/5

Poza tym "pisanie o pisaniu'- nawet jako użyty detal, to nienajciekawsze sposoby poezjowania. Mówi się, ze jak nie ma o czym pisać, to si pisze o pisaniu/niepisaniu. Aby zrobić coś niebanalnego w tej sferze trzeba się napracować szczególnie mocno.

Przyznaję jednak, ze
"jak
error 404
Nie znaleziono porównania" samo w sobie rokuje na świetny element utworu. Nowego utworu.