Via Appia - Forum

(17) rozkwitają jak majowe bzy
noszą w ramionach marzenia o miłości
we włosach złoto

ich usta zaczepnie szepcą
chichoczą
dziewczyny odkrywają raj

(25) gdy lato się kuli pragną być czyjeś
rytm ich bioder dostatecznie już kręci męską szyją
wtedy amor bociany im zsyła

(35)układają sobie nowe życie
bez żarliwych pocałunków blednie czerwień warg
kura już dziobie każdy ochłap

tulą nocą jasieczki
a lustro smutno pokazuje czas

(50) już farbują pierwsze siwe włosy
rozkosze mówią żegnaj
niedotleniona miłość się zużywa

(65) gdy kocham nikogo już nie zwodzi
są jak wypatroszone cmentarze
przeklinają pozbawione urody ciała

a dusze szukają metafor by
w słowach ukryć płacz
rozbijają dawne marzenia jak szkło
o klawiaturę

kobiety ze słonego dna
wymyślają dla siebie ostatnią różę

nie chce mi się już rozpisywać, ale wybiórczo, baaaardzo wybiórczo jest ciekawie i ładnie, co śpieszę donieść. za to pozostała a lwia część - jak na mój gust bardzo nieudana. acz do wyprostowania.

Widać, ze pod koniec zaczęłaś się rozkręcać, więc warto było czekać i przebrnąć przez oczywistości. Myślę, że warto przemyśleć tonacją drugiej części przeredagowanie początku i środka, aby czytelnik nie musiał z ziewania dopatrzeć się dobrej końcówki. Jesteś mądrą kobietą, siła prostoty to Twój atut, ale jak sama widzisz pewnie z dystansu, kontrast między początkiem, środkiem i dobrą końcówką jest zbyt duży, abym ocenił wysoko.

Przykro mi, czytając inne Twoje utwory jestem tu nieco rozczarowany. Będę surowy - 2/5, może z małym plusem za końcówkę, ale nie dałem rady naciągnąć oceny. Najchętniej bym nie oceniał i poczekał na poprawkę, ale cóż- muszę

A ja tu nie widzę przewagi, ani pierwszej, ani drugiej części utworu. Natomiast na pewno gdzie nie gdzie zagościł uśmiech. Wiersz nie porywa specjalnie, co tu dużo pisać, ale gdzie nie gdzie przebija się urok z tego całego układu, więc faktycznie w sam raz na takie 2/5

Zadawala mnie to 2/5 Dziękuję za komentarze.