Via Appia - Forum

wszystko jest poza
poza zwyczajną granicą
nic przed niewiele w środku
introwertyk popada w letarg
ekstrawertyk umie go okiełznać
pokazać że wie
jak to robić

introwertyk w pewnym momencie
zmusza się do płaczu

w pewnym momencie
powtórzenia nie grają roli
gdy poezja nie ma racji bytu
w końcu potrzeba nam tutaj
trochę zainteresowania życiem
lub śmiercią nieważne

nieważne zmuszam się do płaczu
nie ma burzy nie ma ukojenia
nie napiszę nic co zmieni
postać rzeczy

Witam. Dośc ciekawie, widzę tutaj przemyślenie, także co do formy, co świadczy, ze autorka w formie;D (tak mniemam). Mam tylko małą uwagę, wartą przemyślenia, mianowicie: może pograj nieco na dwuznaczności homonimowe w słowie poza? gdyby tak np:

"wszystko jest poza ( i )pozą
poza zwyczajną granicą" (kolejność i ewentualność spójnika zoswtwiam Twojej inwencji. A skazówka, to tylko taka uwaga od steego kombinatora na strukturze wyrazów. Taka relacj między pozą i poza była co prawda wiele razy wykorzystywana, ale u Ciebie w ten powtarzalny sposób zapodania wiersza jakoś szczególnie może się nieźle wpleść? Zostawiam pod rozwagę.

A utwór niezły momentami bardzo więc 4/5 z czystym sumieniem zostawiam

Dziękuję za komentowanie. Rzeczywiście ciekawe, choć niejednokrotnie wykorzystywane. Może jak tu jeszcze wrócę to to przemyślę.

Moją uwagę zwróciła druga zwrotka, no i tutaj jak najbardziej ok. Co do reszty w całokształcie, to nie jest zła, ale brakuje mi poruszenia, tupnięcia i czegoś faktycznie poetyckiego. Temat całkiem całkiem, ale ja bym się jeszcze zastanowiła nad jego realizacją. Ja zostawiam 3/5. Bywało już lepiej

No cóż może i bywało rok, dwa temu. Lecz jak było lepiej nie komentowałaś najwidoczniej

(11-01-2014, 11:51)Insomnia napisał(a): [ -> ]nic przed niewiele w środku

A wystarczyło napisać kończy mi się flaszka, a nie komplikować całości.

Łączę się w bólu

Dj.