Via Appia - Forum

kosmyki światła skołtunionych włosów poranka
łaskoczą cię w mokry ze wzruszenia policzek
odpoczywasz
świat przynosi ci pod sam nos
- do łóżka
- ławki nad stawem
- pięknie rozświetlonych wieżowców wielkiego miasta
kwiaty najpiękniejszych widoków
cudowne sekundy ciepła tych promieni
świeżość powietrza
siłę - przecież wycieńczonego organizmu
- na chwilę zachwytu

za każdym razem zastanawiasz się
czy robisz dobrze
czy to właściwa droga
czy może cierpienie w bezpiecznym znanym świecie reguł
nie byłoby lepsze
potem słyszysz własne myśli
żałujesz każdej chwili w której jeszcze nieświadomie
udawało ci się przeżyć bez tych poranków
nocy przed nimi
nigdy więcej nie chcesz się tak męczyć
dopóki masz wybór

Tytuł wydaje się bardzo infantylny. Reszta chyba okej, chociaż przyznam, że niezbyt do mnie to trafia.

Pozdrawiam ciepło.