* * *
Nasz świat
na krawędzi filiżanki
pachnący czarną kawą
bez śmietanki
Inny
niż ten za oknem
mniej cyniczny
trochę szalony i zaskakujący
nieprozaiczny.
Spojrzenia
kradzione zza wachlarzy rzęs
słowa
skapujące czerwienią z ust
nie całkiem skromny
uśmiechu kęs
spotkania dłoni
ktoś też zabronił.
Wędrujmy
po krawędzi filiżanki
niech porcelanowe pragnienia
żyją w nas.
Utwór banalny, ale nie brak mu uroku i pozytywnej energii. W wierszu popracowałabym przede wszystkim nad końcówką, bo wyszła dość niezgrabnie oraz nad jego prezentacją - warto poszukać wyrażeń mniej ogranych, ciekawych metafor albo postawić na zabawę słowem. Szukaj tak, by przedstawić rzecz od nowej strony, jakoś zaintrygować czytelnika.
Dodatkowo zrezygnowałabym z interpunkcji i dużych liter(chodzi mi tutaj o konsekwencję, która jednak powinna być zachowana)
Ogólnie nie jest źle, tak na 2,5/5 Zostawiam
3 na zachętę
spoko wiersz. zaiste banalny, ale nie brak uroku - święte słowa piramido. ponadto wyraźnie wskazuje, że umiesz. nie jest to grafomania, powstała z żarliwego pożądania bycia zaje...... i jedynym w rodzaju, niestety na siłę i niedołężnie. prostota i lekkość w tym wierszu dostałaby ode mnie najwyższą notę.
brzydkie rymy, brak rytmu w wierszu, "skapujące" to strasznie brzydkie słowo, sugeruję znalezienie synonimu
spoko wiersz. zaiste banalny, ale nie brak uroku - ja również zgadzam się z tymi słowami. Czasami banał jest potrzebny.
Podobnie jak Piramida zalecam odpuszczenie sobie interpunkcji i dużych liter, ten tekst wyglądałby o wiele lepiej bez nich.
Brakuje kopa, który sprawiłby, że nie mogłabym się skupić przez kilka minut, myśląc w kółko o wierszu. Dotarłam do połowy komentarza i praktycznie zapomniałam, co czytałam.
Ćwicz dalej :3
Pozdrawiam
Zgodzę się z Pirką i dodam, że infantylny rym w pierwszej strofie robi źle.
Przemyślałabym gruntownie.