Zasnuta trafność, celność ślepego
Szuka w niebycie istnienia rad
Beznadziejności zbawienia dzieje
Grodzą wymiary, skryć pragną świat
Różne słów barwy, często pstrokate
Z szarości iskrzą kolorem w twarz
Zawiść, ciekawość, radość wzbudzają
Realia, ozdobą których misz -masz
Bo celem w sobie nie jest spełnienie
Nie jest nim także trwanie w snach
To, co myśl stwarza - słowo! natchnienie!
W parze istnieje - Radość i Strach
Wierszyk za pierwszym razem trudno się czyta - myślę, iż chciałeś urozmaicić go dziwnie zastosowanymi wyrazami, co jest podobno normą poezji.
Co do przesłania - ja również uważam, że smutek jest zabawny, a śmiech przykry. Formy ukazywania ambiwalentnej hipertrofii są domeną kultury, więc nie widzę niczego wstydliwego, aby tym się chlubić.
Pozdrawiam.
P.S. "Dark messiah" to miła gierka.
W tytule wątku powinieneś zawrzeń incipit - to raz.
Trochę banalnie, rymowankowo.
Do przeczytania i zapomnienia.
rymy bardzo dobre,
ale użyte słowa są na czarnej liście poezji (zasnuta, niebyt)
(28-09-2013, 20:24)Liwaj napisał(a): [ -> ]rymy bardzo dobre,
ale użyte słowa są na czarnej liście poezji (zasnuta, niebyt)
Nie chcę się za bardzo przeciwstawiać Dumnej Pani Poetce, ale "częstochowskie" rymy powyżej nie wydają mi się bardzo dobre.
Bez obrazy dla autora, bo wiersz jest udany jak na debiut.
rad-świat
twarz-masz
snach-strach
to lepsze rymy od wszystkich, jakie kiedykolwiek Ty popełniłeś, Lantusie ; )
(28-09-2013, 20:59)Liwaj napisał(a): [ -> ]rad-świat
twarz-masz
snach-strach
to lepsze rymy od wszystkich, jakie kiedykolwiek Ty popełniłeś, Lantusie ; )
To BANALNE rymy, które można znaleźć w niemal każdej kiepskiej polskiej piosence w stylu pop. To nie tak, że uważam się za lepszego, jednak nie zgadzam się z twoim dziwnym poglądem.