krzywymi drogami
w pełnym skupieniu
zawieszam oko
na twoich oczywistościach
straciłam umiejętność
prostego chodzenia
nie umiem już słuchać
pustosłowia
i pewności
bezczelnych ramion
pamięć przeszłości [nie]winna
rozliczenia zapadnią
języka
Wiersz nie jest dla mnie do końca oczywisty, ale to działa na jego korzyść.
Dla mnie, traktuje on o zawiedzionej, oszukanej kobiecie, która uwalnia się z toksycznej relacji. Tak ja go interpretuję, mam nadzieję, że prawidłowo? Podoba mi się zabieg z przerzutniami. Tytuł jest metaforą zawieszenia, pustki?
No i mamy lirykę. Odczuwam sporo emocji u peela, co zdecydowanie zapisuje na plus. Brakuje mi jedynie bardziej wyrazistej pointy, konkretu(!)
Pokombinowałabym jeszcze z zapisem. Myślę, że wtedy wiersz sporo mógłby zyskać. Jednak widać starania i przemyślenie utworu.
Dałabym
3,5/5 ponieważ nie mogę, to zaokrąglam do
4 
Jest lepiej!
Dzięki za pochylenie się nad tekstem
SennaWielebna, zazwyczaj nie tłumaczę swoich tekstów (no, przynajmniej się staram), ale co mogę powiedzieć, to interpretacja prawie idealna
a co do tytułu, to może napiszę na PW
Piramida88 - dzięki za wskazówki, mogłam jeszcze co nie co pokombinować, ale: raz, że jestem nie cierpliwa, a dwa boję się czasem, że przekombinuję.
Proste, w sumie spoko, choć jeszcze bym pokombinowała z zapisem? Tak jak sugeruje Piramida. Po za tym? Przerzutnie dobre, treść w sumie nic nowego, jakaś kobiecina cierpiąca przez kogoś tam... A może bym dodała mocniejszą puentę.
Marieta - dzięki za pochylenia się nad tekstem. Wiem, wiem puenta... Następnym razem będzie lepiej