Via Appia - Forum

„Grzywy”

Jedno jedyne machnięcie grzywą,
Nieraz wyrazi więcej niż setki słów naszych,
Teraz to widzę na ziemi słońcem rozpalonej,
Gdy tętent kopyt ją o drgania przyprawia,
Koni pędzących dzielnie w głąb
Niewiadomego przeznaczenia.
A końskie grzywy dumnie jak chorągwie,
Tańczą na wietrze wskazując na ich siłę.

Bon, za dużo w tym słów. Przerost formy. Wiersz jest zbyt patetyczny, wzniosły. Kawałek nie jest zły, jest dobry, ale przegadany. Skondensuj go, wytnij z połowę wyrazów i wrzuć ponownie. Ten utwór ma spory potencjał, bo i temat niecodzienny, i podany w dobry sposób.
Pzd
-rr-

Nie na darmo nazywają Cię krytykiem . Znasz się na rzeczy .
Nie wiem, zobaczymy co się uda przekombinować .