Via Appia - Forum

Poruszam się
bo jeszcze coś
we mnie kołacze

Czekam na burze
co ciało rozpali
ogniem pożądania

Zanim sosnowe
wieko zamknie się
nade mną

Pragnienie tak silne
obezwładnia mnie
odbiera rozum

Zatracić się bez granic
w namiętności
ramion twych obręczach

Obłęd widząc w oczach
dzikość władzę
przejmującą

Nad delikatnością
w Tobie od zawsze
panującą

Jeśli jednak
dać mi tego
nie możesz

odejdę cicho
nie poczujesz nic
jakby Ci się śniło

Ten wiersz jest dla mnie zbyt długi. Dobra pointa dodaje kilku punktów, ale całość jest nieco przydługa. Tu i ówdzie szyk przestawny stwarza syntetyczny patos, który burzy w dodatku płynność utworu, np:

"Jeśli jednak
dać mi tego
nie możesz"

Ta strofa brzmiałaby o wiele lepiej tak:

"Jeśli jednak
nie możesz
mi tego dać"

To powtórzenie razi w oczy:

"Zanim sosnowe
wieko zamknie się
nade mną

Pragnienie tak silne
obezwładnia mnie - to można spokojnie wyrzucić
odbiera rozum"

Dalej:

"Nad delikatnością
w Tobie od zawsze
panującą"


"Zatracić się bez granic
w namiętności
ramion twych obręczach"

Zdecyduj się czy piszesz "Ty" czy "ty".

Ten utwór wymaga poprawek. Popracuj nad nim, a z pewnością wyjdzie mu to na dobre.

Pozdrawiam

-rr-