różowe chmury płyną wraz z twoim oddechem
nie przystają
nawet księżyc zamilkł
nie wysłuchuje już moich modlitw
słońce nadal przypomina kłamstwa
te najbardziej gorzkie
w snach ciało wciąż krwawi
a twoje oczy ślepo wpatrzone w cierpienie egzystencji
Cienko. Wielkie litery tam gdzie ich być nie powinno i na odwrót. Interpunkcja też nie za dobrze. Mimo, że miniaturka to i tak za dużo tu słów.
Cały utwór wyglądał by lepiej bez wielkich liter i znaków przestankowych.
Treść... Nieco zbyt patetycznie, jak na mój gust. Chociaż pomysł i metafory użyte w wierszu są dobre.
Może komuś innemu bardziej przypadnie do gustu.
Dziękuję
Pozwól, że poprawię moje błędy i usunę wielkie litery.
Ten wiersz nie jest zły, chociaż nieco przegadany - odrobinę za duzo w nim slow. Dwóch ostatnich linijek pozbyłbym się całkowicie - pointa będzie dobitniejsza imho. Chyba, ze te dwa wersy maja dla Ciebie jakieś szczególne znaczenie - oczywiście Ty jesteś Autorką i możesz zrobić co chcesz
A w ramach ćwiczenia postaraj się go trochę przeredagować - skondensuj nieco treść. W Twoim kawałku "Autostrada A4" podpowiedziałem Ci, co zmienić - tutaj pozostawię to do Twojej interpretacji.
Teraz mi się podoba!
Jeszcze mala uwaga:
"a twoje oczy ślepo wpatrzone w cierpienie egzystencji " - ostatni wyraz bym wyrzucił. Zachowasz sens wypowiedzi, skrócisz wers, który teraz jest nieco przydługi i odstaje od reszty oraz unikniesz błędu logicznego - jako ze egzystencja nie może cierpieć. Egzystencja jest stanem, tak samo jak cierpienie. Wiem, ze w poezji możemy sobie pozwolić na pewną dowolność i swobodę wypowiedzi, ale jednak podstawowe zasady muszą zostać zachowane.
Jedna prośba, black - jeśli możesz wstawiaj nowe wersje wierszy odpowiedzi, pod spodem - łatwiej jest je nam porównać, bo ja np nie pamiętam już jak brzmiała pierwotna wersja
Peace!
Podoba mi się
Choć nie do końca rozumiem o czym to
różowe chmury płyną wraz z twoim oddechem
nie przystają
nawet księżyc zamilkł
nie wysłuchuje już moich modlitw
słońce nadal przypomina kłamstwa
te najbardziej gorzkie
w snach ciało wciąż krwawi
a twoje oczy ślepo wpatrzone w cierpienie
Hm, i jak? Oczywiście nie musiałaś stosować się do moich sugestii. Najważniejsze, żeby Tobie się podobało, żeby to wciąż było Twoje!
Jesteś bardziej doświadczony niż ja!
Nie wiem, być może. A może nie
Ale to Ty jesteś Autorką, moja droga. To Twoja wizja i Twoje dzieło... Ma się podobać przede wszystkim Tobie.
Zaczyna się jak guma balonowa - różowe chmury
ale potem... Młoda Polska? Kontrast. Chociaż brakuje mi tu subtelności, zbyt dosłownie.
Rzeczywiście, każdy z Was wymaga czegoś innego.
To dlatego, że poezję odbiera się zawsze bardzo subiektywnie. Każdy szuka w wierszu czegoś dla siebie. Pełniąc funkcję krytyka, staram się zawsze o jakiś konstruktywny komentarz, ale pamiętaj, że ja też jestem tylko amatorem.
Dobrze, że żywo poprawiasz swoje teksty tak jak jest Ci radzone
. To coś znaczy
. Pierwszy wers nie podoba mi się, bo jest za mało poetyczny. Może warto byłoby poprzestawiać np. szyk wyrazów, albo użyć jakichś archaizmów o ile znajdziesz takie
. Oby bardziej upoetycznić. Zmienić wyrazy na takie o bardziej poetycznym wydźwięku
. Ostatni zaś wers nie wygląda mi na ten kończący
. Jest jakby zapowiadał dalsze linijki
. Może by jeszcze coś dopisać?
Pzdr.