Via Appia - Forum

Siedzimy tak przy stole nieco przyznasz sztywno
Przysiągłbym - szelest słyszę krochmalonych serwet
Topnieje w szklankach lód lecz nie bądźże naiwną
Ospały kelner zrobił sobie dłuższą przerwę

Więc od przystawek do dań głównych długa droga
I czymś wypełnić trzeba tę nieznośną ciszę
Szczęśliwie słychać coś i milknie moja trwoga
To skrzypi krzesło gdy biodrami zakołyszesz

Niezręczność więc udana niech będzie przyczyną
Zetknięcia rąk rumieńca nagłej tchu utraty
Gdy płomień świecy złowią kieliszków pryzmaty
Nawzajem próżno będzie obarczać się winą

Piotrze, zerknij tutaj:

"To skrzypi krzesło gdy biodrami zakołyszesz"- może lepiej: "To skrzypi krzesło gdy biodrami kołyszesz"
wszak wers po zmianach będzie dwunastozgłoskowy, ale to wcale nie burzy rytmu i brzmi, oczywiście tylko w mojej ocenie, lepiej.

Porównaj liczbę zgłosek w czwartym wersie każdej zwrotki. Jest taka sama, jak w przedmiotowym wersie. To się nawet da zaśpiewać, Kheiro... ;-)

(26-03-2010, 18:37)Kheira napisał(a): [ -> ]Piotrze, zerknij tutaj:

"To skrzypi krzesło gdy biodrami zakołyszesz"- może lepiej: "To skrzypi krzesło gdy biodrami kołyszesz"
wszak wers po zmianach będzie dwunastozgłoskowy, ale to wcale nie burzy rytmu i brzmi, oczywiście tylko w mojej ocenie, lepiej.

Wiersz mi się podoba.Oryginalna w miarę tematyka,w rymach i budowie nie mam nic do zarzucenia,tylko brakuje mi interpunkcji,ale jak rozumiem jej nie używasz : ) 4/5.

podoba mi się zmysł obserwacyjny Autora, wiersz już nieco mniej. Ta forma mnie po prostu przytłacza. Nie lubię iść po z góry ustalonej drodze.



Pozdrawiam.

Czy mi się podoba? Ba, nawet bardzo.
Gdybym ja taki wiersz potrafiła napisać... Potrafisz z jednej chwili, nawet nic nieznaczącej stworzyć piękne słowa, piękny wiersz.
Cóż, jestem nowa, ale już mogę śmiało stwierdzić, że masz talent, ale zapewne miano poety przyznano Ci już dawno...

Piotrze, wiem . Można nawet wyklaskać, taki rytmiczny . P.S. Chowam honor do kieszeni.