Via Appia - Forum

wszystko co piękne
jest w klatce szklanej

zamknięte

popatrz na błysk diamentów
w oczach małe świetliki
raj nam niedostępny

tylko wrażenie

jak zatrzymać wibrację
oka które szaleje
na widok naturalnych
barw witraży
w świetle złota słonecznego

tak się wznoszą prawdy ponad
tajemnice żywota
obłaskawione modlitwą
dwustu dominikanów

tu nie ma śmiechu
i zamazanych fragmentów
modlitwa idzie po nawach kościoła
aż dochodzi
też do naturalnej
budowy szpetoty człowieka
którego stworzył Bóg

czy trzeba stołu
by połamać się chlebem
czy trzeba łoża by się kochać

Jak dla mnie jeden z tych wielu nijakich. Ale na uwagę zasługują dwa momenty:

Cytat:wszystko co piękne
jest w klatce szklanej

zamknięte

Chociaż mam zastrzeżenia co do "szklanej klatki", to samo ułożenie tych wersów przednie.

Cytat:czy trzeba stołu
by połamać się chlebem
czy trzeba łoża by się kochać

Ostatnia strofa, choć nie komponuje się jakoś pięknie, to dużo sensu w sobie zawiera. Ja mogę tylko dodać: czy trzeba kościoła, żeby mieć w sobie Boga?

Ale piękna nam trzeba....a w pięknej oprawie modlitwa staje się piękna....tak każą nam myśleć. Fajny wiersz Pozdrawiam