Ocena wątku:
  • 0 głosów - średnia: 0
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
wilcze prawo
#1
pomiędzy tym co zaistniało
a tym co nie ma prawa 
są jeszcze miejsca 

do ujarzmienia 
jak jednoskrzydłe żywioły

wilkują gdzieś w ścianach 
a echo skowyczy 

zostań zostań nie bój się 
świtu zostań zostań 

to tylko życie 
Odpowiedz
#2
pomiędzy tym co zaistniało
a tym co nie ma prawa
jeszcze miejsca do ujarzmienia
jak jednoskrzydłe żywioły

wilkują??  (wyją) gdzieś w ścianach (wśród ścian) -
  a  echo skowyczy

zostań zostań nie bój się
świtu zostań zostań

to tylko życie
Odpowiedz
#3
(02-09-2018, 17:49)lizy napisał(a): pomiędzy tym co zaistniało
a tym co nie ma prawa 
są jeszcze miejsca 

do ujarzmienia 
jak jednoskrzydłe żywioły

wilkują gdzieś w ścianach 
a echo skowyczy 

zostań zostań nie bój się 
świtu zostań zostań 

to tylko życie 

Od poezji mamy tutaj lepszych specjalistów ode mnie, ale akurat jestem jedynym czynnym Krytykiem, więc chyba masz pecha, bo ja specjalizuję się w prozie. Jak napiszesz opowiadanie, przybiegnę w podskokach Smile
Ale żarty na bok. 
Podoba mi się rytm tego wiersza,wilcza metaforyka i przemyślana wersyfikacja. 
Czegoś jednak zabrakło, bym mogła poczuć te emocje, a nie jedynie odczytać. 
Wrócę jeszcze, by się lepiej przyjrzeć.
[Obrazek: oscar.jpg]
Odpowiedz
#4
(02-09-2018, 20:04)Kotkovsky napisał(a): pomiędzy tym co zaistniało
a tym co nie ma prawa
jeszcze miejsca do ujarzmienia
jak jednoskrzydłe żywioły

wilkują??  (wyją) gdzieś w ścianach (wśród ścian) -
  a  echo skowyczy

zostań zostań nie bój się
świtu zostań zostań

to tylko życie

Dzięki za sugestie, jednak po przemyśleniu zostawiam, jak jest ze względu na melodykę wiersza. Wilcza metaforyka zostaje
również Smile

(02-09-2018, 20:21)Miranda Calle napisał(a):
(02-09-2018, 17:49)lizy napisał(a): pomiędzy tym co zaistniało
a tym co nie ma prawa 
są jeszcze miejsca 

do ujarzmienia 
jak jednoskrzydłe żywioły

wilkują gdzieś w ścianach 
a echo skowyczy 

zostań zostań nie bój się 
świtu zostań zostań 

to tylko życie 

Od poezji mamy tutaj lepszych specjalistów ode mnie, ale akurat jestem jedynym czynnym Krytykiem, więc chyba masz pecha, bo ja specjalizuję się w prozie. Jak napiszesz opowiadanie, przybiegnę w podskokach Smile
Ale żarty na bok. 
Podoba mi się rytm tego wiersza,wilcza metaforyka i przemyślana wersyfikacja. 
Czegoś jednak zabrakło, bym mogła poczuć te emocje, a nie jedynie odczytać. 
Wrócę jeszcze, by się lepiej przyjrzeć.

Mirando, dzięki za słowo. Może kiedyś odważę się i wstawię coś z prozy, wprawdzie bliżej mi do prozy poetyckiej niż do samej prozy, ale może nadejdzie taki dzień, że moja pisanina ujrzy światło dzienne, a nie tylko półmrok z dna szuflady Wink

Może mój następny wiersz obudzi emocje i poczujesz Smile
Odpowiedz


Skocz do:


Użytkownicy przeglądający ten wątek: 1 gości