Upadek pierwszy

[Marcin Sztelak]

Ten krzyż wrośnięty
w zbyt cienką skórę wyznacza
sztywne ramy drogi,
którą przyszło iść.

Niekoniecznie pod górę,
Golgot już nie ma,
rozpłynęły się w burzy.

Wiatr wypełnił czaszki łotrów
przeklętym milczeniem.
Proch pozostal prochem
jakby nie było objawienia.

Kupcy wznieśli świątynie,
dziękczyniąc i złorzecząc
szalonym prorokom.

Modlitwy cichną, mgła gęstnieje,
słowa więzną w przyziemiu.
Upadek drugi coraz bliższy,
czai się w cieniu.

[Grain]

Drugiego nie będzie.
Chyba, że nasz.
Czai się w cieniu.
Ale to tylko czas na replay.

[Miranda Calle]

"Wiatr wypełnił czaszki łotrów
przeklętym milczeniem"

przeczytało mi się:

"Wiatr wypełnił czaszki łotrów
przejętych milczeniem"

Niewesołe refleksje, jak to zwykle u Ciebie, Sztelak... A napisałbyś kiedyś coś optymistycznego... Jak Kasia Kowalska, naczelna płaczka estrady RP - raz zaśpiewała na wesoło
Lubię, kiedy odwołujesz się do motywów biblijnych. To takie... buźniercze, a zarazem ludzkie - bo nic, co ludzkie nie jest nam obce.
Także podłość, kopanie dołków, plotki, pomówienia... No, ale to wszystko wiesz. Ludzie to podłe gadziny, jeden drugiemu z byle powodu wbiłby nóż pod żebra.
Najlepiej nie mieć z ludźmi nic do czynienia, ale jak to zrobić? W Kosmos polecieć?
Czasem zazdroszczę tym, co wezmą udział w ekspedycji na Marsa. Polecieć, by nigdy nie wrócić. Myślisz, że byśmy się załapali?

[lizy]

Bardzo dobry!