|
przywiośnie
|
słońce merda badylarzom
zanosi się na lirykobranie w solarium popyt na nowalijki ogonki drugich połówek roczniki po wspólnej asymptocie pewnie przewinięte bez użycia myszki i powiększenia 
08-04-2018, 02:16
"badylarze" jak badylarze, ale to "lirykobranie" jest świetne.
Tekst fajnie napisany (dużą czcionką), "bez powiększania i użycia myszki", z kapitalną pointą. To niby miniatura, ale zacząłem się przy niej nudzić, gdzieś w okolicach trzeciego wersu, a to raczej niewybaczalne przy tak krótkiej formie. Szczęśliwie puenta wszystko uratowała, tylko czy można to uznać za komplement przy tak krótkim wierszu? Niby krótko i treściwie, a jednak wyczuwam tu jakiś śmigus-dyngus i lekkie polewanie słowną wodą, ale może to tylko moje wrażenie. Zawsze uważałem, że miniatura powinna mieć maksimum treści i minimum słów, a tutaj jakby tej równowagi zabrakło. Trzecia strofa, chociaż ważna i tworzy fajną przerzutnię z czwartą strofą, wydaje mi się niepotrzebna. Nie wiem, może konstrukcyjnie bym to jakoś inaczej zbudował? Wybacz mi, stary wyjadaczu poetycki, ale jakoś nie przekonuje mnie Twoje dzieło. Szczęśliwie masz innych czytelników, którym pewnie Twój wiersz się spodoba, ale jakoś mnie nie przekonałeś tym wierszem. Pozdrawiam.
"Umysł jest jak spadochron, nie działa, jeśli nie jest otwarty" - Frank Zappa
Badylarz to równie dobrze stary łoś z Alaski, Podlasia, podczasia albo jeleń z landszaftu, lubo rogacz z monidła.
Skoro po dwóch trzech, latach edytowania tekstów uważasz mnie za starego wyjadacza, to Twoje uwagi świadczą o idącymi za tym brakami tekstu. Jakoby bez zęba. Polliter to są bardzo dobre uwagi. Dzięki. Nie potrafię inaczej zapisać tego czasu. W mojej wsi największa plotkara powiadała - jaką żeś mnie Panie Boże stworzyl taką mnie masz. I to chyba było o odstęptwach od Zasady Huygensa. |
|
« Starszy wątek | Nowszy wątek »
|
