płonące literatki na krawędzi wycieńczenia

[Grain]

Maje nieumajone majówką w maju metaforonimfomanki

po mistycznym botoksie strun górnych i dolnych

cały aktyw poetycki z braku innych alternatyw

(nie będę wyliczał do czterech Aniołów)

podwieszających się pod sprawdzonych towarzyszy

egzystencji zum Beispiel Sartre'a

Edwarda de Bono nowej kalejdoskopiady

wżynającej się wymownie jak stringi

kółka graniaste ośmiowersowe z trendzikiem

niemłodzieńczym nośnej fizycznej stylistyki

(grawitacja i inne wektory liryczne)

(prze)pęd nieznanej rewilitaryzowanej siły

emocjo(a)nalne rozstępy stygmaty z własną sygnaturką

Znalazcy Zaginionego Solarnego Kapoka

czego szukam mój malutki

wódki chyba jednak lepszej wódki

[Marcin Sztelak]

Bo wszyscy artyści to prostytutki... Świetny kawałek i Twój i cytowany

[Miranda Calle]

Kalejdoskop skojarzeń Pozostanę jednak przy tej najbezpieczniejszej interpretacji. Satyra na współczesnych "artystów", tworzących pod publiczkę. A właściwie - na "artystki" pozujące na wielkie poetki. Metaforonimfomanki  Nie wymieniając z nazwisk heh... W nowym gwiazdozbiorze wschodzących gwiazd na pierwszym planie najgłośniej krzyczą feministki, skrobaczki i różne inne tego typu babony.

Mnóstwo tu "smaczków", począwszy od szyderczego tytułu, przez słowne gierki (homonimy, słowotwory) i metafory, aż po pointę - celną, jak strzał snajpera.
Niezła szarada.