Znów

[Parniak]

Znów krwawię silnie
Od losu uderzenia
Znów błądzę mylnie
A zły las się nie zmienia

Znów potępiony
Ukłuty przez swą różę
Znowu spalony
Przez piorun w straszną burzę

Znów płaczę, szlocham
Myślę, dumam wnikliwie
Czuję, że kocham
Znów kocham nieszczęśliwie

W wodzie czystości
Rzeki mych uczuć tonę
Żaru miłości
Znów wściekłym ogniem płonę

Znów dno miłości
Istotę mą pochłania
Pełen żałości
Chcę bólu ukarania

Znów uwięziony
W swoich uczuć więzieniu
Znowu zdradzony
W swoich emocji cieniu

Znów chcę nicości
Już myślę, żem nicością
W tej złej miłości
Jam jest tylko żałością

[Szach-Mat]

wiersz dla koneserów rymów oraz "tragicznej" miłości. Czyta się lekko, chociaż temat jest już nieźle zgrany...



Pisz i komentuj.



Pozdrawiam.

[Parniak]

Dzięki za opinię