nie ma to jak w domu

[wojbik]

całe życie przebiega
przed oczami po
klatce schodowej

zatrzaskuję drzwi
na cztery spusty
skulony do strzału

słyszę jak ktoś
pieprzy się za ścianą
i zaraz przebije na drugą stronę

myślę czy tamten facet też
chciał być poetą tylko
nie zbrzydły mu ohy i ahy

myślę czy czasem jeszcze
siada przy czystej kartce
chociaż wie że na tym skończy

myślę czy wtedy wściekły
wygania swoją kobietę z mieszkania
albo chce pić za jej pieniądze

ale tego nie dowiem się nigdy
nie przebije się -
już skończył

[Kristoforus]

Mnie się podoba zdecydowanie! dobry, oryginalny temat. Bardzo dobrze skrojony tekst z rozterkami intelektualnymi z uwagą na reakcję wegetatywnej prozaiczności. Rzeczywiście niepokój wewnętrzny budzi konfrontacja swego wewnętrznego obnażania wobec fizycznego, środowisk tak zwanych normalnych ludzi, co w zasadzie jest nie do uniknięcia, jeśli ma się potrzebę dzielenia i nie pisze się wyłącznie do szuflady. Znakomicie zbudowałeś dramaturgię sceny i z dużą wyobraźnią, bowiem czytając zobaczyłem to wszystko. Nie wiem, chyba nie przesadzę jeśli już pogratuluję ( nikt się jakoś jeszcze nie wypowiedział pod tym tekstem, a moim zdaniem - szkoda)
Pozdrawiam

[wojbik]

Dziękuję za budującą opinię. Swoją drogą, dobrze Cię znowu tu widzieć.

Pozdrawiam ciepło.

[Kristoforus]

I ja dziękuję za przywitanie, ale nie zamierzam wdawać się w żadne towarzystwa wzajemnej adoracji. Mam to już za sobą W tej dziedzinie trzeba być samotnym jeźdźcem niestety, brać na klatę czasem nawet gorzką krytykę i realnie rozsądzać czy jest słuszna. W przypadku tego wiersza nie miałem najmniejszej wątpliwości, stąd pochwała.
Pozdrawiam

[Lynch Mob]

. .

[miriad]

Lynch zapisał to lepiej.

słyszę jak ktoś
pieprzy się za ścianą
i zaraz przebije na drugą stronę

to jest mistrzowskie

nie zbrzydły mu ohy i ahy

może lepiej bez "nie"?

podoba mi się. trochę szalone.

[Insomnia]

Bardzo podoba mi się środek wiersza. Końcówka już tak sobie.

[wojbik]

Dziękuję wszystkim bardzo za komentarze.

Pozdrawiam!