Ocena wątku:
  • 0 głosów - średnia: 0
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
czy pan mnie słyszy
#1
tu jestem panie Gustawie dzień dobry
czekam oparta o obłok gotowa do lotu
choć pan ciągle wyzłaca Adelę
jakby pan nie wiedział
że to tylko próba generalna
przed premierą 

srebrzystej przyszłości
Odpowiedz
#2
(30-12-2018, 20:48)nebbia napisał(a):
tu jestem panie Gustawie dzień dobry
czekam oparta o obłok gotowa do lotu
choć pan ciągle wyzłaca Adelę
jakby pan nie wiedział
że to tylko próba generalna
przed premierą 

srebrzystej przyszłości
Jaka to urocza miniaturka: taka zwiewna i dziewczęca. Każdy wers uśmiecha się zalotnie. Gratuluję tego cudeńka Heart
- żeby sędzia nie zaznał radości w sądzeniu -



Odpowiedz
#3
Takich miłych słów to ja się nie spodziewałam. Tym bardziej, iż sądziłam, że ta  - napisana z przymrużeniem oka – miniaturka przejdzie bez echa.

Urządziłaś mi bardzo miły początek roku, Julio, bardzo Ci dziękuję.

A ten wiersz jest jakby uzupełnieniem i odautorskim komentarzem (coś na kształt ekfrazy) do cyklu obrazów, będących  popełnionymi  przeze mnie pastiszami dzieł Gustava Klimta.
Miałam nawet okazję widzieć jego „Złotą Adelę” we wiedeńskim Belwederze, przed jej „emigracją” do USA.

Samych radosnych, dobrych dni oraz, oczywiście, także nocy -  w 2019 roku.
n

Ps. Polecam świetny film  z 2015 r. „Złota dama”, okazującym historię jednego z najsłynniejszych obrazów Klimta -  właśnie portretu Adeli Bloch-Bauer.
Odpowiedz
#4
Chciałam jeszcze dopisać, ale nie zdążyłam, że hasło "Złota Adela" ukierunkowało rozumienie wiersza. No i zazdroszczę podziwiania oryginału - serdeczności moc.
- żeby sędzia nie zaznał radości w sądzeniu -



Odpowiedz


Skocz do:


Użytkownicy przeglądający ten wątek: 1 gości