Ocena wątku:
  • 0 głosów - średnia: 0
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
choć na chwilę
#1
zapachy lata i szept wiosny
w tańczących włosach wiatr pochował
w zielonych oczach polnej łąki
przymrużył szelma wszystkie słowa

nutą konwalii i poziomki
rozświetlił niebo snów kolorem
a wszystkie myśli telegramy
zaplątał w maki i kąkole

pozbierać słowa jak motyle
wśród polnych kwiatów wiatr dogonić
napisać wierszyk o miłości
i usnąć w niebie twoich dłoni
Odpowiedz
#2
lekko i przyjemnie. Masz duży dar do tworzenia klimatów. Ciekawe, czy piszesz również o "ciemnej stronie mocy"?


Pisz i komentuj.



Pozdrawiam.
Odpowiedz
#3
wierszyk o kwiatkach... a gdzie w tym poezja?
- wrota do innego wymiaru...
[Obrazek: gwidon.jpg]



Odpowiedz


Skocz do:


Użytkownicy przeglądający ten wątek: 2 gości