Zwietrzałe wspomnienie

[Kristoforus]

Wieje wietrzyk historii w szafie garderobianej,
a wokół snuje się świeżo zmielonej kawy aromat.

Siedzę pod sukiennicami* - i w tyleż zabawną,
ileż intymną ich rozmowę – dawną – zasłuchany.

Orient ekspres, do parzenia kawy – automat,
dymi parą, jakby jeszcze przemierzał, z zadyszką,
w grochowiskach ostępy zaśnieżonej Syberii.

Nie domykajcie skrzydeł szafy, w której bez pruderii
dzieją się sprawy, tyleż zabawne, co intymne
bez względu na cienie historii i takie tam - wszystko.

22012012

*sukiennice znaczą tu tyle, co sukienki…, a nawet więcej

[starysta]

A nawet więcej, oczywiście że sukienki, kiesy obnażysz dopiero widać piękno, nie tylko rynku Krakowskiego.
Wiersz jest przedniej marki, widać ze często siadasz pod parasolami rynku.
Pozdrawiam.

[Changed]

Nie wiem o czym to jest, nie wiem, jak rozumieć... Nie przemawia do mnie, przykro mi.

[Lyssa]

Ja bym dodała jak...Wieje wietrzyk historii jak w szafie garderobianej Wiersz ładnie płynie, pachnie kawą i naftaliną. Z przyjemnością przeczytałam.