Ocena wątku:
  • 2 głosów - średnia: 1
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
Znasz to?
#1
Stoję - widzisz? tak ja chcesz
Siedzę - widzisz? tak jak chcesz
Musze wiem, bo tak już jest
Słucham Cię, bo tak się stało
Że natura tak zrządziła...

Ach do rzeczy....- nic nie zrobię
...bo tak jest i KONIEC kropka.
Musze słuchać pani, pana.
Nic mi w tym nie pomaga
Jestem dobra nic nie zmienię
Wiem, że tak mnie dziś widzicie
Może racji trochę macie
Uśmiech mój już dobrze znacie
Robię miny do gry słabej

Bólu mego nie wyrazisz
''Ja też dzieckiem byłem" -racja
"Byłeś" ale dziś nie jesteś
Nie rozumiesz, nie pojmujesz
Co oznacza dla mnie Twoje
Szczerozłote "minus pięć!"
Bo nic nie znaczy, błaha treść
Stawiaj jeśli tylko chcesz
Bo co z tego jeśli dziś
W mych ocenach widzę sześć

Może przesadzam, fałszywie
z tym wywodem się przechadzam
Chociaż tez wielu się zgodzi
Że nie o to tu nam chodzi
Byś nauczycielu drogi
Był czasem tyranem srogim
By na każde twe słowo
Odpowiadać "Tak jest <psze> pana"
Pozwólcie nam być aż sobą
Głośną, wolna osobą
Odpowiedz
#2
W tym wierszu jest tyle podmiotów lirycznych, że zaczynam się gubić. Raz piszesz w 1 os. l. poj.: (chociażby pierwsza strofa), raz w 1 os. l. mn.: "Że nie o to tu nam chodzi", raz w 2 os. l. poj.: "Bólu mego nie wyrazisz."
Piszesz o sobie, piszesz o jakimś panu, pani, nauczycielu- za dużo tych osób.

Interpunckja trochę szwankuje. Ehjia, musisz się zdecydować: albo stosujesz interpunkcję, albo z niej rezygnujesz.

Gubię się w natłoku osób, które mi "fundujesz" i cierpi na tym przekaz. Wiersz jest dość chaotyczny. Jeśli chodzi o treść, to nie zatrzymuje mnie, nie uwodzi, nie zmusza do refleksji. Przeleciałam po tych wersach bez najmniejszego zainteresowania.

Ehjia, złapałam parę chochlików:

"Stoję<bez spacji>,- widzisz? tak ja chcesz"- podobnie w drugim wersie
"Muszę wiem, bo tak już jest"

"...bo tak jest i KONIEC kropka."- w wierszu trzeba uważać na majuskuły, kursywę, itd. Ehija, słowo "koniec" lepiej napisać z małej litery, to nie baner reklamowy, nie trzeba w ten sposób "krzyczeć" treścią Wink

"Musze słuchać pani, pana."- znowu brak znaku diakrytycznego

"Chociaż też wielu się zgodzi"

Odpowiadać "Tak jest <psze> pana"- nu, nu, nu z takimi zwrotami w poezji

Brakuje mi w tym wierszu kondensacji treści, lżejszego pióra, "słownego opanowania" i rytmu (bo ten wierszu mocno kuleje...)...

P.S. Ehjia, a na belfra, co zalazł za skórę, najlepszy jest świeżo wyciśnięty sok z pomarańczy Wink.

Pozdrawiam,

Kheira



ocena: 1,5/10
Quod me non necaverit, certe confirmabit


Nie dajmy się zwariować. Nie mam doktoratu z filologii polskiej. Oceniam według własnego uznania...
wiersze, nigdy zaś Autora.
Odpowiedz


Skocz do:


Użytkownicy przeglądający ten wątek: 1 gości