Ocena wątku:
  • 1 głosów - średnia: 2
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
Zielona łąka
#1
Dni mijały pory roku zmieniając
Łzy i rany nie zabliźnione

Siedząc na łące wspominam ciebie

Twoje włosy z czarnego dymu utkane
Usta po stu krotnie delikatne
A oczy, oczy twoje szkliste
W kolorach mieniące

Wszędzie ta polana
Po środku niej ja

Siedzę sam i wzdycham

Zegarek odmierza godziny
Które chylą się ku końcowi

Trawa kwiaty i drzewa
Niegdyś kolorowe dziś są wyblakłe

Jak czarno biały film
,,the last good bye, whne you will join me in tis river, R.I.P DIMM''

[Obrazek: tumblr_m9w66uw9Jr1r9huebo1_250.gif]
Odpowiedz
#2
Idziesz w dobrym kierunku. Form nabiera troszkę kształtów i to co chcesz ubrać. Jednak zasiałeś dopiero ziarnko, więc musisz je teraz pielęgnować, by wyrosło coś fajnego.
Cytat:Zegarek odmierza godziny
Które chylą się ku końcowi

Tą drogą podążaj, a kamienie i pułapki omijaj.

Jeszcze trochę wody, a może skosztujesz poezjiWink

2/5
[Obrazek: Piecz2.jpg]






Odpowiedz
#3
Podsumuję tak: "Siedzę sam i wzdycham". Jak dla mnie się nie lepi, forma przeformowana już tak, żeby te oddechy tam się dało wyczuć, ale i tak wiersz pozostaje dla mnie kanciasty. A temat w porządku, pisz pisz, o nieprzetrawionych dziewuchach się najszczerzej pisze Wink
Odpowiedz


Skocz do:


Użytkownicy przeglądający ten wątek: 1 gości