Mrok w jasności

[dark_messiah]

mrok w jasności
zieje czernią przez światło
pustką przez pełnię
wzrokiem przez ślepotę

kojarzę jeszcze dawność
przenikam przez jej cienie
uciekam przed treścią
spoglądam z wysoka

odchylam głowę
wpatruję się w sufit
ręce zwisają bezwładnie
przestaję walczyć

zamykam oczy; czekam,
wieczorem znów się budzę
zbawienie nie nadeszło
może jutro

[Miranda Calle]

Trochę mi to przypomina czekanie na Godota, ale jednocześnie marazm, bezradność, bezwładne poddanie się wyrokom losu przez PL-a. Skazaniec w oczekiwaniu realizacji wyroku.
Zdecydowanie nie moje klimaty.
Może jutro?
Pozdrawiam serdecznie.