Złamane obcasy

[Adźkolwiek]

kołysała się niepewna
na złamanych obcasach
po przejściach, z przeszłością
w kieszenie upchała głęboko
nadzieję i wiarę na lepsze dni

policzki szpeciły czarne smugi
rozmazany żal i gniew
mokre zacieki spływały do ust
nie dając upustu już niczemu

za sobą zostawiła świat z
betonu papierowe uczucia
i puste dni
zostawiła wszystko

perły z rozerwanego
naszyjnika kropiły na asfalt
płakały za nią, gdy już nie umiała
krzyczały o pomoc

po kolanach spływała krew
była już wrakiem który
nie miał nic
straciła wszystko, gdy odszedłeś

[RootsRat]

Hmmm... Początek zapowiadał się ciekawie, ale spodziewałem się, że wiersz pójdzie w innym kierunku. Dotąd:

"i puste dni
zostawiła wszystko"

mi się podoba, dalej już nie za bardzo. Końcówka wg mnie zbyt banalna. Nie trafiłaś do mnie tym razem, Adziu.

[Adźkolwiek]

No cóż, przykro.