|
Wiewiórka
|
10-05-2011, 11:30
Nie mów,
raczej spójrz, raczej podziękuj w milczeniu: oto rumieniec wiewiórki spada na nas; chwila jesieni wokół nas, tu na ścieżce ku domowi, aż zobaczymy jeszcze jeden akant życia: dym.
Czasami jesteśmy panami świata, częściej jego cieniem.
10-05-2011, 13:55
Dobre, bo polskie, chciałoby się powiedzieć.
Fajna metaforyka i... już to widzę, a to wiele, i też tylko parę słów, a jednak 
Każda droga jest prosta, gdy wiedzie do celu.
A cel jest jasny, jeśli w mroku jak pochodnia świeci. Znajdziesz ścieżkę tajemną wśród zarosłych wielu i skrzydło drugie niechybnie odszukasz - rycerzu błędny, zdradzony rumieńcem 
10-05-2011, 15:31
podoba mi się - przemyślana, oszczędna forma. Czuć szacunek dla słowa. Te dwukropki wydają się zbędne. OK.
Pozdrawiam.
G.A.S - Groteska, Absurd, Surrealizm.
|
|
« Starszy wątek | Nowszy wątek »
|
