Wiersze białe

[Bonhart07]

Tu jakiś rym,
Tam myśli kilka.
Tu mądrość
Tam śmiechy
Tu wreszcie…
Geniusz jest artysty
(I bądź tu chłopie bystry
I się z takim równać próbuj,
Ty coś wydukasz
On ładniej to ujemnie)
A zwie się to,
Wiersz!

Musi być mądrość
Słowa też ważne,
Musi być melodia
I sens jako taki
Musi być wreszcie rym
A! jednak nie bardzo,
Bo jest taki jeden
Kwiatek wśród poezji
Biały, bez płatków
(By unikać podatków?
Bo od czegóż już ich nie ma
Opodatkowana jest i wena)
Biały, taki mały, nasz
Bez!

Niby to wiersz
A jednak nie taki
Niby ma mądrość
A jednak nijaki
Niby go śpiewać
Mogą i chóry anielskie
A jednak nie brzmi,
Może melodyjności
Ci w nim nie braknie
Ale coś jednak nie tak jest.
A wiesz czegóż on łaknie?
Rymów!

Już Wergiliusz
Nawet Szekspir!
Już Mickiewicz
(I Sienkiewicz
Bo choć on prozą
Togeniuszu
Nie ujmie mu nawet taka błahostka
Jak rymów brak)
Oni wszyscy,
Jakby zgrani
Rymów nie szczędzali!
Nawet Dante
Choć był w piekle,
Staną, bo mu słowa
Co się z „mowa”
Rymować musi
Braknie.
Wszyscy oni, tacy wielcy
Piszą wiersze
A w nich rymy.
Czemu? Bo tak
Jest!

I choć kwiatków całe łąki
(A ja wsadziłem nowe strąki
Co się wiją i się rosną
Co po nocach spać nie dają
Co, i tu na pewno,
Kozom z wymion mleko kradną!)
Takich jest na świecie
To wy już wiecie
Co mnie denerwuje,
Co mnie w końcu irytuje!
Co mnie z nerwów wyprowadza,
Co mnie w złości zasadza,
Co taki szał wyzwala,
Że szkoła to przy tym sprawa mała
Co mnie bulwersuje,
Co mi humor psuje!
Co i nawet
Gdy pomyśle
Rym na język ciśnie!
Co mi każe choć nie umiem.
Bo ja wiem,
A to mnie boli,
Że wiersz biały
(Jak pojemnik w oku soli)
Jest taki,
Dziwny!

P.S. Wiem. Przepraszam.

[Moniqe]

Długooooo. I śmiesznie. Po mojemu wykasuj nawiasy, są niepotrzebne i będzie lepiej wyglądało.
Wiesz co? Radziła bym ci przedstawić na poezję bo masz do tego na pewno większy talent niż do pisania fantastki.

[Insomnia]

Chaos! W sumie iskierka tej zabawności tu jest. No nie wiem, co o tym myśleć. Nie ogarniam tej interpunkcji, raz jest raz jej nie ma. W ogóle zrobiłeś wszystko jak ci się tylko chciało. Coś w tym może i jest, ale na pewno przegadane.

[Bonhart07]

Interpunkcje poprawiłem. Jestem ciekaw ile osub znajdzie dodatkowe zdanie. Ukryłem je, ale i tak nie jakoś sprytnie.

[Insomnia]

A i ''ujemnie'' to chyba ujmie tak? I nie widzę żebyś poprawił, sorki Wiesz, co teraz mi się nawet bardziej podoba O.O. Przeczytałam drugi raz i tak jakoś. Wiersz biały, nie biały. Każdy wiersz ma swój urok.
A tak btw. ''osób''. FaceDictionary Pozdrawiam.

[siódmy]

Ha, dobre, w (nawet) zabawny sposób przedstawiłeś swoje wątpliwości (całkiem zresztą słuszne, bo białe wiersze faktycznie, ogólnie mówiąc są dziwne, oczywiście pozytywnie).

Niby go śpiewać
I mogą chóry anielskie

to "I" jest tam potrzebne?

( A ja wsadziłem nowe strąki

spacja przed "A" niepotrzebna. Wiem, głupstwo

Poza tym, szukałem tego zdania... to jakiś anagram czy coś? ;>

[Bonhart07]

Zdecydowanie nie anagram. Są całe słowa, dodatkowo zaakcentowane.

[siódmy]

Ach tak. "Wiersz Bez Rymów Jest Dziwny".

[EDIT]: Albo raczej:

Wiersz! Bez! Rymów! Jest! Dziwny!

[EDIT 2] Mam nadzieję, że nikomu nie popsułem zabawy

[Bonhart07]

Wygrałęś!

[JKZ007]

Nieważne czy wygrał. Ważne, że niezły tekst tak w ogóle. Dopiero teraz zajrzałem i skumałem ,ze mysli były zbieżne co ja wyraziłem inaczej, ale ja białasy też trzaskam z rożnym powodzeniem oczywiście. Nie neguję niczego.Pozdrawiam

[Sundance Kid]

Mistrzu ściętej riposty : Zwykle nie przekonuje mnie NUTKA optymizmu w liryce i tak jest również w tym przypadku. Rozumiem, że niektórych może zafascynować "błyskotliwość" i "pomysłowość", ale mnie nie musi, bo nie widzę tutaj tego ( tych? ).

PS. Wiem, przepraszam.

[Bonhart07]

Czy każdy wiersz musi być "pesymistyczny"?

[Sundance Kid]

Czy każdy musi przepadać za "Uśmiechnij się, popatrz na słońce i zrozum, że życie to najlepsze co mogło nam się przytrafić"?

[Bonhart07]

Nie. Wiersze to coś co odzwierciedla poetę. A ja zdecydowanie nie jestem pesymistą.

[Sundance Kid]

"Nie urzekło mnie to zwierciadło, czyli wiersz napisany jako odpowiedź"

Uśmiechnięci ludzie to nie poeci.
Uśmiechnięci ludzie pracują dla telewizji,
albo robią za duszpasterzy.

Uśmiechnięci ludzie zwiedzają Paryż,
a nie groby.