Bez strzemion

[Piotr Knasiecki]

nieodgadniony wyraz twoich oczu
nieokreślony na twych ustach grymas
kto nigdy twojej bliskości nie poczuł
ten ciekawości swojej nie powstrzyma

będzie próbował odgadnąć co skryte
nazwać co słowem nienazwane dotąd
lecz łatwiej dojrzeć to co mgłą spowite
łatwiej mosiężną klamkę zmienić w złotą

nieznana w stwórcy zamyśle intryga
kazała piękno w twe kształty przyoblec
kto chce o jego istocie rozstrzygać
ten usiadł w strzemion pozbawionym siodle

[starysta]

Lekcja poglądowa dla tych co chcą a kaleczą, rymem poezję.

Zatem zjeżdżajcie w te strofy i czytajcie
jak anioł po niebie pisze palcem
i miłością złociste usta wykłada

Nic więcej Piotrze. boi po co?
Kto wie to wie.
Pozdrawiam i 5/5

[miriad]

Memory, five.

Cny wierszyk, pochwalić, pochwalić;]