Ugór

[Boobic]

Lubię się upajać
świadomością
potrzeby mojego bytu
do bytu
sensu mojego bytu

Kocham woń zwiastującą
degustację jej
intymności
zwieńczoną błogim
nienasyceniem

Maluję perspektywę
jutra głodem
i strachem przed
głodem
głodem rozbudzonym

Krztuszę się
sytością i piszę...
o szczęściu
złowienia szczęścia
będącego
nieszczęściem

Samotność jednak gorsza
od wypalenia

-----------------------------

Stary nieco, zastanawiałem się czy go tutaj umieszczać, ale postanowiłem zaryzykować.

A teraz mnie zjedzcie

[Ero]

Nie podobają mi się te powtórzenia.

"Kocham woń zwiastującą
degustację jej
intymności
zwieńczoną błogim
nienasyceniem"

Tu mi się podoba. Jakby wyrwane z kontekstu. Z innego utworu. Czytałam lepsze Twoje wiersze. A to znaczy, że się rozwijasz w dobrą stronę

[Kheira]

Kanibalem nie jestem, więc Cię nie zjem, co najwyżej mogę się poznęcać nad Twoim wierszem .

"Lubię się upajać
świadomością
potrzeby mojego bytu
do bytu
sensu mojego bytu"- przekombinowane do kwadratu i mocno trąca absurdem

"i strachem przed
głodem
głodem rozbudzonym"- mierzi mnie to powtórzenie, niby miało wzmocnić efekt, przekaz, ale mnie w zupełności wystarczyłoby: "i strachem przed rozbudzonym głodem"

"/.../ o szczęściu
złowienia szczęścia
będącego
nieszczęściem"- to akurat ma sens i jest dobre

Praktycznie każda z tych strof może funkcjonować jako osobna całość, może być traktowana jako odrębna miniaturka. Akurat tak "skonstruowałeś" ten wiersz, że nie ma tego bezpośredniego słownego łącznika, spoiwa.



Boobic, całkiem niezły wiersz, aczkolwiek miałeś lepsze.

Pozdrawiam.

---

ocena: 6,5/10