U nas za pagórkiem

[kicek0]

Pochylając się nad źródłem obiektywizmu,
Tonąc w potokach subiektywnych przekonań,
Stąpać twardo po gruncie realizmu,
By odnaleźć się w fantazji nierealnych dokonań.
Próżno tracąc oddech, na ostatnią pieść o życiu,
Dokonywać prostych decyzji w oparciu o siebie,
Co jest tak kruche w jednoznaczności, miejscu, byciu,
Że możliwe tylko tutaj - u nas za pagórkiem - w Niebie.

[księżniczka]

Próżno tracąc oddech, na ostatnią pieść o życiu

niepotrzebny przecinek. I po drugim wersie chyba też.
Każdy wers wielką literą nie jest konieczny, ale chyba może tak zostać.
Zastanowiłabym się nad tym drugim myślnikiem w ostatnim wersie, czy jest konieczny. Coś mi nie gra w przedostatnim wersie.
Hmm.
Coś w tym jest. Nawet mi się podoba ten tekst.

[JKZ007]

Literówka - na ostatnią pieść? Zrezygnuj z rymów gramatycznych (obiektywizmu-realizmu; przekonań -dokonań). Powtórzenie dokonań- dokonywać, to też tak trochę jakby Ci słów brakowało. Dokonywać decyzji w oparciu o siebie, brzmi nieco dziwnie. Wszystko z małej litery lub z zasadami interpunkcji, czyli nie każdy wers z dużej. To tyle. Pozdrawiam. Podoba mi się zakończenie - niezłe.