Też bym chciała być z porcelany

[blackpepper]

Laleczko, co mogę dla ciebie zrobić?
Obraz twój poplamiony tytoniem wisi w obskórnym pokoju mej macochy.
Codziennie wieczorem przychodzę do niego i kładę na twej sukni jedną z wcześniej wylanych łez.
Ty leczysz me rany, Isabelle.
Ten dom wypełniony zapachem dymu z fajki… Ciągły deszcz stukający w drewniane okiennice.
Noc jest o czymś, o czym marzę podczas dnia, patrząc na słońce.
Kiedy zapalam świeczkę i wyruszam w drogę pomiędzy korytarzami naszego starego labiryntu wspomnień. Dokoła jedynie tęksnota.
Z każdego kąta wychylają się duchy oraz cienie chcące wziąć mnie w swe fałszywe, zimne niczym lód ramiona.
Jednakże, gdy zamykam oczy widzę tylko ciepły ogień w pustym pokoju życzeń.
I ciebie, ma laleczko.
Opowiadasz mi bajkę o dziewczynce, która na imię miała Isabelle…
Zła pani zamieniła ją w pozbawiony życia przedmiot o kamiennej twarzy, pozostawiając zaledwie kroplę krwi oraz duszę wciąż nie nasyconą słońcem.
Też bym chciała być laleczką..Mieć swego księcia i własną służbę.
Ale co mogę zrobić?
Ma twarz nie porcelanowa, a serce zbyt zakrwiawione.

[RootsRat]

Hmm, nie wiem co o tym sądzić. Wygląda jak część większej całości, napisane bardzo patetycznym i wzniosłym językiem - ni to baśń, ni to bajka, ni to list... Bardzo krótkie, sztucznie zwiększyłaś objętość przez przerwy między każdym zdaniem. Dla mnie nic z tego nie wynika, nie widzę w tym jakiejś większej metafory. Ale ja niedowidzę, to inna sprawa, tak że nie zrażaj się.

Błędów nie znalazłem, mam tylko poradę strategiczną. Te przerwy sprawiają, że męczyłem sobie oczy czytając to.

[blackpepper]

Wszyscy uważają, że moje posty są wyrwane z kontekstu. Doprawdy nie wiem dlaczego.
A co do przerw pomiędzy zdaniami... Wynika to z tego, iż tekst ten został skopiowany z bloga.

[RootsRat]

Skoro wszyscy tak uważają, to pewnie coś w tym jest

A co do przerw pomiędzy zdaniami... Wynika to z tego, iż tekst ten został skopiowany z bloga.

W takim razie proponuję wyedytować i będzie grało

[blackpepper]

O tym akurat wiem xD Ale gdybym chciała to zmienić, wtedy mój styl pisania całkowicie by się zmienił.

[RootsRat]

A to źle? Styl pisania ewoluuje wraz z rozwojem autora, imho. Jeśli będziesz stać cały czas w miejscu, top nigdy się nie rozwiniesz. Nie da się iść do przodu i jednocześnie stać w miejscu (no chyba, ze na ruchomych schodach, ale to oszukaństwo, bo ktoś inny popycha Cie do przodu, Ty wciąż stoisz - taka mała metafora) To stara prawda, która ma zastosowanie właściwie w każdej dziedzinie życia. Zaufaj starszemu

[blackpepper]

Ok, zaufam